Cmentarz

[Luck]

Chłopak siedział, a raczej leżał na jednej z gałęzi drzewa na cmentarzu. Jak zawsze w cieniu towarzyszył mu smok, a na niebie kania. Lubił przychodzić na cmentarz nocą, patrzeć na kości i myśleć co się działo zanim zmarli. Jak wyglądały smoki i ich jeźdźcy. Na cmentarzu zazwyczaj była gęsta mgła co jeszcze bardziej przyciągało chłopaka do tego miejsca. Nie wiedzieć czemu przepadał za mrocznymi miejscami.

[Setsuna]

Dziewczyna szła powoli wysłuchując to co przekazuje jej Uranos o tych starożytnych grobach. Młody smok swego czasu urósł, był już tego samego wzrostu co ona.
Setsuna miała na sobie czerwone spodnie, czarne glany i tego samego koloru skórzaną kurteczkę. Jej ciemniejszy niż zwykle makijaż podkreślał białe ślady na oczach a długie ciemno brązowe włosy powiewały na lekkim wietrzyku. Obroża z kolcami, liliowy wisior i kompas przyciągały oczy. 
Gdzieś w oddali napewno znajdowała się smoczyca.

[Självmord]

Chłopak, jak to miał w zwyczaju, spacerował sobie po cmentarzu, który był jego ulubionym miejscem. U jego boku szedł lis - Seregor - który był jego kompanem. Tuż za nim spacerował Namtar. Hector przyszedł tutaj w celu odciągnięcia uwagi od tego, co stało się kilka dni temu. Nie było mu jednak łatwo, ponieważ na jego ciele pozostały ślady, które o wszystkim mu przypominały.

[Luck]

Zmrużył oczy gdy ujrzał nowych przybyszów. Wydawało mu się teraz tłoczno na cmentarzu. Nie zdradzał się jednak na razie z kryjówką. Wygodnie mu się siedziało, a co do korzyści siedzenia na drzewie mógł podsłuchać rozmowę. Zarabiał na wiele sposobów, choć głównie był Łowca. Rozplątał ręce zza głowy i włożył je do kieszeni bluzy.

[Setsuna]

Uranos coś wyczuł machnął ogonem wysoko, rycząc przy tym groźnie. Dziewczyna pogłaskała go delikatne po pysku, a w oddali zobaczyła lisa, następnie chłopaka z długimi blond włosami i smoka, uśmiechneła się.
- Witaj - powiedziała przyjaźnie.

[Självmord]

Hektor był trochę zdziwiony. Był pewien, że w takim miejscu nikogo nie spotka. Po chwili milczenia przypomniał sobie jednak, że ktoś się z nim przywitał i zapewne oczekuje na odpowiedź.
- Witaj. Co robisz w tak ponurym miejscu? - powiedział cicho.

[Luck]

Obserwował ich czujnie chowając się w cieniu. Ani chwili spokoju, ale kto wie może będzie coś ciekawego. Popatrzył się w cień gdzie krył się jego smok i dał mu znak by był cicho i siedział w miejscu.Hydra był bardzo porywczy co często przeszkadzało w pracy. Smok był jednak młody.

[Setsuna]

Uranos podszedł powoli do chłopaka i powąchał go, po czym otarł się o niego pyskiem i wrócił do pani. Kompas zaświecił się.
- Widzisz szukam ciekawych i przydatnych informacji o tym grobach - powiedziała gładzą smoka po skrzydle - A ty, co tu robisz? - spytała.

[Självmord]

Seregor patrzył się nieufnie na dziewczynę. Hektor spojrzał na niego i dał mu znak, że nie ma się czego bać, po czym ponownie patrzył na dziewczynę.
- To dosyć długa historia. W skrócie powiem, że w celu zapomnienia o pewnym zdarzeniu. Jak na razie nieźle mi idzie.

[Setsuna]

Dziewczyna uśmiechneła się do smoka i pokazała mu aby się położył a sama usiadła na jego grzbiecie.
- To bardzo dobrze, nie można myśleć o śmierci Hektorze - powiedziała ciepło - Jestem Setsuna - dodała po chwili.

[Självmord]

Chłopak z początku był nieco zdezorientowany. Nie miał pojęcia skąd ta dziewczyna wiedziała o czym myśli i jak ma na imię. Szybko jednak o tym zapomniał i odpowiedział:
- Miło mi Cię poznać. Powiedz mi, skąd znasz moje imię oraz myśli?

[Setsuna]

Oczy błysnęły jej tajemniczo, wiedziała że od strony chłopaka nic jej nie grozi.
- To jest Uranos, smok czasu - pokazała na aktualnie swoje siedzenie - Widzi przyszłość i przeszłość każdej rzeczy, to jak się nazywa ile ma lat. Widzą przyszłość, ujawniają mu się warianty kilku dróg, które może wybrać dzięki czemu wybiera te najbardziej korzystne dla nas.

[Självmord]

Hektor zaciął się na chwilę. Nie wiedział co ma odpowiedzieć.
- Skoro może widzieć przeszłość oraz przyszłość, to znaczy, że możesz poznać przebieg mojego życia? - zapytał lekko zawstydzony.

[Setsuna]

- Nie do końca, ponieważ moc przewidywania przyszłości ujawnia się u niego dopiero w sytuacjach zagrożenia - powiedziała bezsilnie klepiąc smoka po łbie - Jest jeszcze młody, więc minie trochę czasu zanim się nauczy to kontrolować.

[Självmord]

- Już myślałem, że kolejna osoba zna moją przeszłość. Nie wiem, czy zniósłbym to dobrze. Dla mnie to odrobinę drażliwy temat.
Po tych słowach spuścił wzrok i patrzył się w ziemię. Bał się, że po raz kolejny będzie musiał o tym wszystkim opowiadać, a przecież nie to było celem jego spaceru.